Chciałbym dzisiaj skierować do wszystkich Państwa odezwę i przy tej sposobności prosić o Państwa pomoc. Moja rodzina przeszło 700 lat żyła na Śląsku i jej członkowie przyczynili się na rożny sposób do gospodarczego i kulturalnego znaczenia tego regionu. Prawie 250 lat poświęcała się dla korzyści Sląska i powszechnego rozwoju, włączając w to swoje posiadłości w Goszczu i w Twardogórze. Wszyscy zmarli członkowie rodziny von Reichenbach spoczęli na Śląsku, także w Goszczu.
Podczas wizyty w mojej dawnej ojczyźnie, gdzie spędziłem swoje dzieciństwo, ze wstrząsem musiałem stwierdzić, ze groby moich przodków w goszczańskim kościele i na tamtejszym cmentarzu, zostały splądrowane, a szczątki zmarłych zostały sprofanowane. Zamierzyłem, że ta sytuacja, w porozumieniu z miejscowymi władzami gminnymi i kościelnymi, zostanie zakończona ponownym pochowkiem resztek szczątków moich przodków na goszczańskim cmentarzu. Wyrażam jednocześnie nadzieje, ze nieludzkie profanacje pozostałych szczątków, które świadczą o braku człowieczeństwa, nie zostaną powtórzone i ze zmarli znajda w końcu miejsce niezakłóconego spoczynku. Proszę wszystkich, aby ta nadzieja nie pozostała płonna.
Ja I moja rodzina, chcemy osiągnąć tylko to, aby te nieludzkie zachowania nie miały więcej miejsca. Te zachowania, które z pewnością obciążają sumienia je wykonujących. Groby, o które tutaj chodzi, nie zawierają żadnych skarbów. Profanacje grobów, w każdej zdrowej wspólnocie ludzkiej, uchodzą za surowo niedopuszczalne. One są tez karalne według Waszego prawa krajowego. To, ze miało to miejsce i ciągle trwało bezkarnie, jest nieszczęściem systemu, który osadził się w naszych krajach.
Proszę, naciskajcie na ludzi, którzy maja jasne zrozumienie dla tego problemu. Spróbujcie rozszerzyć przekonanie, że wartości i reguły, które dotyczyły ludzkości przez wieki, także dzisiaj mogą się przebić w naszej wspólnej ojczyźnie – Śląsku.
Byłbym bardzo wdzięczny wszystkim, którzy przyczynia się do osiągnięcia tych celów.”
Heinrich Graf Von Reichenbach-Goschütz
Źródło: Gross Wartenberger Heimatblatt, 06/1994
Komentarze
Prześlij komentarz